Nee, je bent geen aansteller. Je bent een pechvogel. En dat is nog een beetje zwak uitgedrukt, want een postpartum depressie is een loodzware last. Probeer jezelf ervan te doordringen dat je niet kiest voor dit gevoel, en dat je er dus ook geen schuld aan hebt. Wanneer je jezelf allerlei verwijten gaat maken, werkt dat averechts. Je gaat je dan alleen nog maar slechter voelen. Het lastige is dat je juist door de depressie geneigd bent erg negatief over jezelf te denken, en dat het daardoor makkelijker gezegd is dan gedaan om je niet schuldig te voelen, of een slappeling. Misschien helpt het om dit soort gedachten en gevoelens te leren herkennen als een symptoom van de depressie en ze daarom niet al te serieus te nemen. En als je dat moeilijk vindt, denk dan aan al die miljoenen andere vrouwen in de wereld die op dit moment in hetzelfde schuitje zitten. Zijn dat ook allemaal aanstellers? Echt niet. Je maakt deel uit van een grote gemeenschap van dappere moeders die een nare, maar ook diep menselijke ervaring moeten doorstaan.